امام صادق علیه السلام فرمود: هرگاه خداوند تعالی به گروه و طائفه ای غضب کند بر آنها عذاب نازل نمی کند، بلکه نرخ های آنان را گران می کند و عمرشان را کوتاه می کند،کسب و تجارت و کسب آنان بدون نفع و فایده می شود(تورم و کسادی غوغا می کند)بی آبی و خشک سالی همه جا را می گیردو میوه هایشان را آفت می زند و اشرارشان را بر آنان مسلط می کند و باران را از آنها حبس می نماید.
و خلاصه خیر و برکت نعمتها از انها برداشته می شود.امام علیه السلام این ها را عذاب به حساب نمی آورد بلکه یک نوع تنبیه و تعزیر می شمارد، شاید عبرت بگیرند و توبه کنند و امور خود را اصلاح نمایند
منبع حدیث: وسائل الشیعه، جلد16/50